Лаа гэрэлтэх лаврин үдшээр
Лавай цагаан сэтгэл үерлээд
Хаа эртийн мартагдсан зүүд
Хаалга тогшин дурсамж сэрээдэг
Анир намуухан цэнхэр өдрүүд
Алчуур шиг дэрвэн хийсэхэд
Гандсан навчны судалд нуугдсан
Гайхам өнгө нь үлдсэн байдаг
Ваартай цэцэг цонхны цаанаас
Вандуйн үр шиг өнчрөн ширтээд
Алсрах жилүүдийн торгомсог хөшгийг
Алгуурхан сөхөхөд намар болдог
Сар нарны амгалан орчлонд
Сайхан өдрүүд олон байдаг
Үдэж угтдаг амьдралын зөрөгт
Үлдэж хоцормоор анхилуун байдаг
Раамын уулнаа мөнхөрсөн аршийн
Рашаан сархад гэрэлтэй байдаг
Эгээрэх дорноос үүр цайх нь
Эртний гэгээн совин байдаг
Нас нэмж улирал солигдох нь
Намар хаврын зүүд байдаг
