Аав ээж хоёр минь

Эрдэнээр эрдэнээр уйлав ч
Эргэж олдохгүй ээж минь дээ
Алтаар алтаар хайлав ч
Ахиад заяахгүй аав минь дээ

Хүний дайтай яваа гэж
Хүү дээ итгээрэй ээж минь ээ
Олондоо тустай яваа гэж
Охиноороо (Хүүгээрээ) бахдаарай аав минь ээ

Эрдэнээр эрдэнээр уйлав ч
Эргэж олдохгүй ээж минь дээ
Алтаар алтаар хайлав ч
Ахиад заяахгүй аав ээж хоёр минь дээ

Хөөрхөн охин

Блогуудаар тэнэж явахдаа санаандгүй нэгэн Охины блогийг олсон юм. Мэдээж би энэ охиныг танихгүй царайг нь бол бүүр ч хараагүй. Гэхдээ яагаад заавал тэр олон блог дундаас тэднийд саатах болов гэдэг нь ч их сонин байлаа. Тэр охины блогийн хамгийн анхны бичлэг нь мөртлөө яг л “надруу эгцлэн хараад аньсгандаа чийгтэй том алаг нүдээ цавчилгүйгээр” надад ямар ч урам зориг алга гэх үгийг хэлэх шиг тийм гарчигтай, цөхөрсөн аястай байлаа. Ингээд л би түүнд маш их санаа зовж яавал түүнийг баяртай болгох вэ гэсэн бодол эргэлдсэн тэр нийтлэлийн доор сэтгэгдэл бичиж үлдээсэн билээ.

Амьдрал дандаа сайхан байдаггүй, амьдрал хүн бүхэнд тэгш байдаггүй, хүн хүнээр дутаж ганцаарддаг гэдгийг түүний бичлэгээс улам тодоор мэдрээд, хүнд хэцүү үед урам зориг хайрлах найз нөхөд бидэнд хамгаас илүү хэрэгтэйг байдгийг ахин ойлгож авсан билээ.

Харин түүний хэлсэн үгнээс “Ганцаардаж, шаналж явахын оронд эртхэн блог нээж бичиж байхгүй яав гэж бодоод л сууж байна” гэсэн энэ хэсэг нь хамгийн гайхалтай байсан юм. Одоо тэр ганцаардахаа байж ээ, одоо тэр бас гутрахаа байж. Ингээд түүний блогт сэтгэгдэл бичиж урам зориг хайрласан олон хүмүүс хамтаараа нэг хүнд тэмүүлэл итгэл найдварыг өгч чадсан нь хамгийн агуу билээ.

Харамсалтай нь би тэрийг хэн байсныг хэзээ ч олж мэдэхгүй тэр намайг хэн гэдгийг ч гэсэн хэзээ ч олж мэдэхгүй болж. Учир нь тэр 2010 оны 5 дугаар сарын 3н аас эхэлж бичсэн 10 хоногийн настай блогоо устгаж. Нийт 4 н бичлэгийн сүүлчийнхийг нь Google reader ашигладаг байсны хүчинд л алдалгүй уншлаа харин сэтгэгдэл бичих гэтэл нэгэнт оройтсон байж. Ингээд түүний сүүлийн бичлэгээс “Удахгүй энэ блогоо хаанаа. Би нэлээн гэгээлэг блог нээнэ гэж бодож байгаа. Энэ блогоо принтлэж аваад дүү охиндоо уншуулах гэж байгаа.Би дүү нарынхаа ирээдүйд санаа их зовдог.” Үүнийг олоод, блогоо устгасан л болохоос энэ хүн бидний дунд амьдарсаар хэн нэгэнд чин сэтгэлээсээ туслах агуу сэтгэл, хэзээ ч үл шантрах хатан тэвчээрээ хадгалсаар байгаа даа гэж бодоод санаа амрав.

Энэ мөрүүд санаанаас гарахгүй үргэлж намайг зовооно

Эрт өнгөрсөн цагт
Энхрий бага насанд
Хорхунаг Жубурын хөндийд
Хоёул их найрамдаж
Хан анд чамтай
Хайрт найз болж
Yл шингэх идээ идэлцэж
Нэг хөнжил нөмөрч
Нэг санал санаж явлаа.
Хөндлөнгийн хүнд хөөдөгдөж
Хөнөөх үгэнд автагдаж
Хажуугийн хүнд хатгагдаж
Хатгах үгэнд автагдаж
Хаан анд чамаас
Хагацан салаад, би
Хар нүүрийнхээ арьсыг
Халцарч хуурсны адил
Хаан анд чиний
Халуун царайг харахаас
Халшран зовж явав
Умарташгүй хэлэлцсэн
Урьдын үгийг санаж
Улаан нүүрнийхээ арьсыг
Уруулж өвчүүлсний адил
Уужим сэтгэлт андынхаа
Ухаант царайг харахаас
Ухран зовч явав.
Хаан анд намайг
Хайрлан соёрхож
Хамтран нөхцөе гэжээ.
Нөхцөх цагт
Нөхцсөнгүй, би
Тэмүжин чи
Түмэн улсыг
Төвшин болгож
Харь улсыг
Хамтатган захирч
Хамгийг эзэлсэн
Хаан болоод
Дэлхий дахин
Бэлэн байхад
Дэмий надаар
Юу хийх вэ?
Харанхуй шөнийн
Зүүд болж
Гэгээн өдрийн
Гэмтэн болж
Хаан андыг
Зовоох болно, би
Энгэрийн чинь бөөс
Эгмийн чинь өргөс
Болох биз, би.
Атаат эмийн үгээр
Андаас салаад
Алжаан зовов, би
Энэ насны дотор
Эрхэм анд бидний
Энхрий нэр алдаршиж
Ургах нарнаас аваад
Шингэх наран хүртэл
Улс даяарт дуурьсав.
Сэргэлэн баатар чамд
Сэцэн эх заяажээ.
Эрэлхэг баатар андад
Эрдэмтэн дүү нар төржээ.
Далан гурван хүлэгтэй
Дархан өрлөг нөхөдтэй
Далай Чингис чамдаа
Дарагдаж мөхөв, би чинь
Өөрийн эцэг эхээс
Өнчин бие хоцроод
Итгэх сайн нөхөргүй
Идтэй сайн дүүгүй
Илүү дутуу үгтэй
Их домогч эхнэртэй
Ийм байсан учраас
Тэнгэр эцгээс заяатай
Тэмүжин чамд дийлэгдэв, би
Анд нөхөр минь соёрхож
Амийг минь үтэр тонилговол
Ариун зүрх чинь амарч
Амгалан жаргах болно
Анд чи соёрхож
Асгарах цусыг гаргалгүй
Алуулж өршөө, намайг
Yхэж хэвтэх яс минь
Yржилт эх дэлхийд
Yүрд оршиж байгаад
Итгэлт андын ургийг
Ивээж тэтгэх болтугай гэж
Ийм ерөөлийг тавъя
Өөр төрлийн би
Өндөр төрөлт андын
Өмөг сүлдэнд дарагдав
Хүсэн үгийг минь
Мартахгүй
Хэзээ ямагт
Дурдаж яваарай!

Нострадамус 20-р зууны тухай 72-р дөрвөн мөрт

Анх блог нээж байхдаа оруулж байсан бичлэгээ ГОГО блогоос оллоо ... өмнө энэ блогт хэвлэж байгаад нүүлгэхдээ устгачихсан юм байна.

Агуу зөнч Нострадамус 20-р зууны тухай 72-р дөрвөн мөртдөө

In the year 1999 and seven months,
From the sky will come a great King of terror.
The great king of the Mongols will be resuscitated,
Before and after Mars reigns by good fortune.

энд бас эх хэл дээр нь буюу эртний Франц хэл дээр байна
L'an mil neuf cens nonante neuf sept mois,
Du ciel viendra un grand roi d'effraieur :
Resusciter le grand Roy d'Angolmois,
Avant aprиs Mars rйgner par bonheur.

Орчин цагийн Франц хэлэнд хөрвүүлбэл

En juillet 1999 un grand chef effrayant viendra d'Asie et ressuscitera le grand roi de l'Angourmois ou des Mongols. Avant et aprиs 1999 la guerre (Mars, dieu de la guerre) rйgnera par bonheur.

Гэсэн байх юм даа үүнийг би уран яруу, сайн орчуулж чадахгүй л дээ гэхдээ ингэж ойлгож болно. "1999 оны долдугаар сард Ази тивийн нэгэн Агуу удирдагч аймшигтайгаар эргэн ирэх бөгөөд Монголын Их хаан дахин сэрнэ. 1999 оны Марсаас (дайны бурхан Марс)(дайн) Өнөд хойшид сайн сайхан аз жаргал тогтох болно".

Сул талаа нуухын оронд засахыг хичээ

Сул талаа нуухын оронд засахыг хичээ: "

Алдаа мадаггүй арван хуруу тэгш, сул талгүй сумны мөс мэт тэгш шулуун хүн энэ орчлонд үгүй. Хүн бүр өөрийн гэсэн сул талуудтай, алдах тавиланд төрсөн. «Юунд ч алдахгүй байх нь гагцхүү бурханы шинж чанар». Хүмүүс алдаагаа ухаарч чадах эс чадах, алдсан алдаандаа дахин бүдрэх, эс бүдрэх, гаргасан алдаагаа засах, эс засах зэргээрээ л ялгагдана. Алдаагаа өрөө ойлгож, ухаарч, засч чаддаг хүн – сайн хүн. Алдсан алдаагаа мэдэж ухаарахгүй мугуйдлан зөрүүдлэх нь хүний хамгийн харамсалтай сул тал. «Алдаа бол буруу бодомжийн л нэг уршиг. Нэгэнт гаргасан алдаандаа гөжүүдлэн зүтгэх нь сулхан зантайн шинж байдаг» гэж нэгэн нэрт зохиолч бичжээ. Алдаагаа ухааралгүй зөрүүдлэгч нэг бүдэрсэн гадсандаа дахин дахин бүдрэх нь гарцаагүй. Ухаалаг, сэрэмжтэй хүн нэг бүдэрсэн довжоондоо дахин бүдрэхгүй. Алдаагаа ухаарсан хүнд дахин тийм алдаа гаргахгүй байх сэтгэл зүйн дархлаа төлөвшинө. «Өөрийн буруутайг ухаарах нь урьдахаасаа улам илүү ухаантай болохын шинж». Алдаагаа ухаараагүй хүнд түүнийг засах тухай ойлголт байхгүй. Алдаагаа мэдсэн хэрнээ мэдээгүй юм шиг дүр эсгэж, алдсан алдаагаа үг хэлээрээ, үйлдэл хөдлөлөөрөө нууж хаацайлахыг зүйл бүрээр оролддог сул талтай, ухаан муутай хүмүүс бий. Тийм хүмүүс алдааны намаг балчигаас гарч чадахгүй гүн шигдэж, улам бүр зууралдан алд дэлмээр ахин дахин алдана. «Сул талуудаа нуухын оронд засахыг хичээ». Муу нуухаар сайн илчил ч гэсэн үг бий.

Хүний хэлж ярьсан болгоныг хүлцэнгүй хүлээн зөвшөөрч, аялдан дагалдах нь сайны шинж биш. Хүний хэлсэн ярьсаны эсрэг зөрөхийн тулд зөрдөг, тийм гэхэд үгүй гэх, үгүй гэхэд тийм гэх, тэмээ гэхэд ямаа гэх зөрөөгүй зөрүүд байх нь адгийн шинж. Буруу ишлэсэн сүх шиг зөрүүд зан бол хүний утга учиргүй сул тал. Зөрүүд зан бол ядмаг ухаан, харанхуй бүдүүлэг байдал, бардам зангийн мунхрал мөн». Үнэний эсрэг худлыг сөргүүлэн тавих ухаангүй зөрүүд, зөвийн эсрэг бурууг зөрүүлэн тавих урагшгүй бүдүүлэг хүнтэй асуудал хэлэлцэж учрыг нь олж, хужрыг нь тунгаах боломжгүй. Зөвийг зөвлөсөн үгийг сөрж сөргөн үйлдэж, зөвийн амсраас хальж, буруугийн ангал руу ойчих нь зөрүүдлэгчийн гэм биш, зан. «Ихэрхэг бөгөөд зөрүүд зантан хэний ч зөвлөлгөөг сонсохгүйгээр бүхнийг өөрийнхөөрөө хийдэг ба мөдхөн өөрийн төөрөгдлийн золиос болдог».

Өөрийн гэсэн бодлоор долоо хэмжин нэг огтолж, алдаа мадаггүй шийдвэр гаргадаг ухаалаг зөрүүд зан бол хэн ч өөлж гоочлох сул тал биш, хэний ч өмнө нүүр бардам давуу тал. Тус болохгүй, ус болох, гавьяа байгуулахгүй, гай тарих зөрүүд гөжүүд зангаа төрөлхийн учраас өөрчлөгдөхгүй гэж өмгөөлөх, заяамал учраас засрахгүй гэж хамгаалахын хэрэгцээ чамд үгүй. Уужуу бодол, ухаалаг оролдлогоор хичээвэл зөрүүдлэх сул талаа аажим аажмаар засч, давуу тал болгож болно. Гагцхүү зөрүүд зангаа засъя гэх эрүүл саруул бодол тархи толгойд чинь эргэлт буцалтгүй орж ирсэн байх ёстой.

Тэвчээргүй зан нь хүмүүсийн түгээмэл сул талуудын нэг. Тэвчээргүй зангаасаа болоод түүгээр өнгөрч явсан гайг үүгээр дуудан авчрах ухаангүй үйлдэлтнүүд цөөнгүй. Тэвчээргүй байдлаасаа болж өөрийн амьдралдаа өөрийн гараар хор хүргэхийг харахаар толгой эргэж, дотор бачуурам харамсалтай. Жаахан тэсвэл даваад гарчих бэрхшээлийн өмнө сөхөрч, тэвчээд өнгөрч болох зүйлийн талаар ам алдан дуугарч, амгалан тайван байсан газарт аянга цахилгаан буух мэт болгох зэрэг тэвчээргүй зангаасаа болж өөрийгөө хорлох болчимгүй үйлдлүүдийг тоочих аргагүй. Холын аянд гарсан хүн боргож буй нохой болгон руу чулуу шидэх албагүй гэдэг шиг, үг сөрж хэрүүл өдсөн болгоны өөдөөс өрвөсхийн уурлаж хариу барих албагүй, биеэ барьж, тэвчвэл өлзийтэй. Тэсээд өнгөрчихөж болох цөөхөн хормыг тэвчээд давчих чадвар дутвал уучилж боломгүй алдаанд орох осол эндэгдэл отон хүлээж байдгийг ухаарах хэрэгтэй.

«Газар дээрх дээд зэргийн тэвчээрүүдийн нэгэн нь биеэ барих чадвар байдаг». Хамгийн энгийн тэвчих зүйлийг ч тэсвэрлэх тэвчээр суух хэрэгтэй. Байгалийн түр зуурын халуун, хүйтнийг тэсвэрлэж чадахгүй халиран хавчиганах хүн, амьдралд тохиож болох халуун хүйтэн там мэт шалгуурыг тэвчээр заан тэсч гарна гэдэг эргэлзээтэй. Түрүүлж дуугарсан хөхөөний ам хөлдөнө гэдэг шиг юм болгон дээр түрүүлж дуугарах гээд байдаг тэвчээргүй амаа хамхиж байхгүй бол болохгүй. Хийж эхлэх болоогүй зүйлийг юуны ч туханд хүрэлгүй, ямар ч бэлтгэлгүй хам хум хийж эхлэх яаруу адгуу зан тэвчээргүйтэй нийлбэл онохоосоо алдах нь их байна. Аливаа ажил асуудалд ул суурьтай, нухацтай хандаж, үр дүнг тэвчээртэй хүлээх хэрэгтэй. «Тэвчээртэй хүн хүссэн бүхэндээ хүрч чаддаг». Тэвчээргүй хүн ажилд эхэлж гар хүрдэг ч үр дүнг сүүлдэж үзнэ. Үзэхгүй, замын хугасаас буцаж ч мэднэ. Чи өөрөө хүсээд хичээвэл тэвчээргүй зангаа амархан засчихаж чадна.

Хүний сул талуудаас бусдад хал бал багатай хэрнээ өөртөө хорлолтой нь нэрэлхүү зан. Нэрэлхүү хүн хоол идээгүй мөртлөө идсэн гэж хэлчихээд өлсөж явах, мэдэхгүй зүйлээ аль эрт мэдсэн дүр эсгэх, хийж чадахгүй ажлаа чадах юм шиг царайлах, эцсийн дүндээ өөрийгөө хохироогоод хоцордог зовлонт хувь тавиланд цаг үргэлж талхиулж явдаг. «Нэрэлхүү зан – бидний дотоодод өөрсдийн маань эсрэг үйлчилдэг аймшигт хүч юм». Нэрэлхүү зангаас худал хуурмаг үргэлж ундран урсч байдаг. Тийм болохоор нэрэлхүүгээс шударга байдлыг хүлээгээд нэмэргүй. «Тэнэг байдал, нэрэлхүү зан хоёр салшгүй анд найзууд». Үнэн бодит байдлаа, дорой дорд байгаагаа хүнд мэдэгдүүлэхгүйн тулд нэрэлхүүчүүд өөрсдийгөө тэнэг байдалд хүртэл аваачих нь энүүхэнд. Нэрэлхүү зантай хүн өөрийгөө хүндлэх мэдрэмжээ нэрэлхэх тоолонгоор зугуухан хаяж гээдэг. Нэгэнт өөрийгөө хүндлэхгүй учир бусдын хүндлэлийг хүлээхгүй, харин ичгүүр сонжуурыг хангалттай хүртэж, элдэв муу үгний бай болно. «Нэрэлхүү зан бол хамгийн хүчирхэг хүсэл тэчьядал байдаг. Энэ тэчьядлаас намайг авар, харин бусдаас нь би өөрөө салж чадна» гэж нэгэн нэрт зохиолч бичсэнийг харахад хүний энэ сул тал өөрт нь ямархуу зовлон зүдүүр авчирдаг нь илхэн байна. Нэрэлхүүчүүд өөрийн сул талаа хамгаас илүүтэй нууж хаахыг чармайдаг. Уг нь нууж хаах гэж зовж байснаас нэрэлхэхээ больж, бодит төрхөө ил гаргахыг хичээх хэрэгтэй юм.

Биеэ барих чадвар чамд ундаалах ус, амьсгалах агаар мэт хэрэгтэй. Чам дээр магтаалын хур бууж мэднэ, тэгвэл өөрийгөө норгочихгүй байх шүхэр бэлдсэн байх шаардлагатай. Магтаалын шаагисан бороонд нэвт норчихгүй байх хамгийн сайн шүхэр бол биеэ барих чадвар. Магтаалын хур бууж байх үед биеэ урьдаас илүү барь, эсгүүр хийж зуурсан гурил шиг хөөж сагах хэрэггүй. Магтаалын хур буусны маргаашнаас жирийн өдрүүд үргэлжлэх тул жирийн өдрүүдэд байдаг шигээ, өөрийн байдгаараа, энгийн даруу бай. Чам дээр зэмлэлийн аадар асгарч, үер бууж мэднэ. Зэм хүртээд, үерт нь урсчихгүй тэсэхэд биеэ барих чадвар чинь чамд тусална. Аадрын дараа нар гардаг жамтай тул биеэ бариад тэсээд өнгөрөөх хэрэгтэй. Магтаал, зэмлэл хоёрт зохих байрандаа, тайван түвшин байж чадаж байвал, биеэ барьж чадахгүй дүрэлзэх сул талаасаа салж хөндийрч байна гэж бод. «Зохих байрандаа байх нь сэтгэл зоригийн гол эх булаг мөн». «Биеэ барих чадвар нь бусад бүх чанарын адил дасгалаар хөгждөг» гэдгийг анхаараарай. Биеэ барьж чадаагүйгээс алдсан гунигтай бөгөөд гутамшигт мөчүүдээ сэргээн санаж, тийм нөхцөл дахин үүсэхэд алдаагаа давтахгүй байх сэтгэл зоригоо чандлан бэлдэж, дасгах хэрэгтэй.

«Амьдрал дахь хамгийн эхний, хамгийн гол зүйл бол өөрөө өөрийгөө эзэмдэхийг эрмэлзэх явдал» гэдгийг залуу хүн бүр ухаан бодолдоо тод тогтоож, бат шингээж авах хэрэгтэй. Сул талуудаа үргэлж мэдэж, байнга мэдэрч, тэдгээрийг нууж хаацайлахыг оролдох биш, засахыг хичээ. «Жинхэнэ хүчтэй хүн өөрийн сул талыг ухаардаг» юм. Жинхэнэ хүчтэй хүн байхыг эрмэлз, чи тийм байж чадна.

Нацагийн Багабанди

"

Мөрдөнгийнхөнтэй уусан хэдэн шил шар айраг

Би багадаа их мөрөөдөмтгий хүүхэд байлаа. Ялангуяа алдартай мөрдөгчид хэргийг нухацтай шалгаж, уран нарийн аргаар илрүүлж байгаа, тэдний биеэ хэрхэн өөгүй авч явж, асар их тэвчээр гаргаж байгаа зэргээс суралцахыг хичээж, тэдний агуу ухаалаг, тэвчээртэй бас үнэн шударгын төлөө тууштай байдлыг хараад үлгэр дуурайл болгох юм сан гэж хичээдэг байлаа. Гэвч энэ бол бага насны мөрөөдөл байсан ч гэсэн энэ явдал болох хүртэл ийм чанарыг өөртөө бүрдүүлэх гэж хичээсээр л байсан юм. Харин одоо ойлгохгүй болчихлоо.

Одоогийн хүмүүс муухай болчхоо юу, Монгол хүмүүс муухай болчхоо юу? Эсвэл тэд л ийм болчихсон юм уу бүү мэд. Аймшигтай, ганц хоёр шил шар айраг задалсан биш тэдний ямар хувиа хичээсэн, ямар өөдгүй, бас төрийн, хүний төлөө биш зөвхөн өнөө маргаашийн төлөө үнэн шударгыг умартан амьдарч байгааг мэдрэхдээ ой гутаж үхмээр болсон юм. Манайд нэг үг байдаг даа “тавхан үгэнд танигдаад байна” гэж. Үнэндээ хэрвээ хэрэгт орооцолдвол баян байхгүй бол ямар ч хэрэггүй, хүчтэй нөлөөтэй байхгүй бол ямар ч нэмэргүй, бүүр цагдаад очсоны гарз харин чиг өөрөө хохирсон биш ахин хэрэгтэн болж дааж давашгүй ял сонсоод хохирох нь энүүхэнд, Хэрвээ чи эмэгтэй тэгээд бас царайлаг, аав ээж, найз залуу чинь хүн хараад сүрдчихээр нөмөр, нөлөөгүй бол ямар ч эд зүйлээ алдаад, эрх чөлөөндөө халдуулан хохирсон байв ч цагдаагийн газар очвол үнэн мөнийг олж тунгаах нь санасны гарз юм шиг ээ, давхар хохироод л өнгөрөх янзтай юм аа. Наанадаж цагийн гарз. Гүэ ингээд бодохоор уйлмаар ч юм шиг гутармаар ч юм шиг эсвэл яамаар ч юм бэ бүү мэд дотор давчдаад олон сар бодож явснаа энд нээчихлээ. Гэхдээ олон хүн сайнтай муутай гэгчээр тийм биш нь ч байгаа байх л даа гэж сэтгэлээ зогоохоос.

Үүгээр бүх хүнийг бүх хүчнийхнийг хэлэх гэсэнгүй ч хүний мөс ялангуяа Монгол хүний мөс дэлхийн дулааралд хамгийн ойр байж хайлж дуусаад тэр их усан үер нь бидний ард түмнийг нөмрөхдөө ах зах, ёс журам, шударга үнэн гэх олон олон үнэт сайхан зүйлийг минь угааж урсган, тээж ирсэн лаг савар болох шунал хүсэл, эд мөнгөний өмнөөс эхнэр хүүхдээ худалдаж, эр нөхрөө хөнөөж, эх орноо, эрх чөлөөгөө арилжих ичгүүртэй бүхнийг, дааж давашгүй энэ бүх муу муухайг авчраа юу даа.

Үнэндээ Монгол хөгжихгүй байгаад хэн буруутай вэ? Сайд дарга нар уу? Улсын Их Хурлын гишүүд үү?

Үгүй байх аа та өөрөө л буруутай. Та өөрөө эх орноо хайрладаггүй, хаа хамаагүй ялгадсаа унагааж, муу муухай хог новш бүхнээ өөрийн амьдардаг орчиндоо хаяж яг л өт хорхой өмх махыг өмхийрүүлэх шиг өвчин зовлонгийн үрийг тарьдаг, та өөрөө эх орноо хайрлалгүй хуулиа аль ч төвшинд зөрчдөг, та өөрөө юу хийдгээ санаарай, та өөрөө эх орны хөгжлийн төлөө юу хийснээ бодоорой.

Одоо яамаар байна. Энэ чигээр нь орхиод хувь заяандаа сохроор найдаж Өвөг дээдсийн сүнсэнд залбирах уу?